Czekałem na ten dzień cały rok. Czekałem na niego BARDZO. Nawet nie chodzi o sam ten dzień lecz o spotkanie z Wami.

Kochani, bardzo często myślałem o Was, o tym naszym kolejnym spotkaniu. Bardzo chciałem przyjść z moją Żoną i córką do Was i wspólnie tworzyć kolejną wspaniałą kartkę. Niestety choroba pokrzyżowała nam plany. Byłem sam. Z aparatem.

Sam? Bynajmniej!!! Byłem w najwspanialszym towarzystwie jakie znam!!!!

To już czwarta moja Kartka z Wami. Znamy się już coraz lepiej. Zawsze staram, się pozostawić Wam dobre wspomnienie po mojej osobie. Staram się pokazać na fotografiach Was w trakcie pracy. Was! Wasz wspaniały nastrój, pogodę ducha i radość z naszego wspólnego spotkania. Staram się zajrzeć wszędzie gdzie tylko mi pozwolicie, gdzie dzieje się coś między Wami i tymi wspaniałymi ludźmi, którzy przychodzą aby tworzyć z Wami coś unikalnego. Jesteście dla mnie źródłem ogromnej radości. Patrząc na Was jestem pełen podziwu i szacunku dla Was. Jesteście tacy silni i odważni. Jesteście prawdziwi. Tak bardzo chciałbym aby więcej ludzi z mojego otoczenia było takimi jak Wy. Zmieniliście moje życie. Nauczyliście mnie pokory i radości z tego co zostało nam dane z góry. Nauczyliście mnie szacunku do drugiego oraz innego spojrzenia na ludzką ułomność. Jesteście wielcy.

Przepraszam Was, że nie zrobiłem piękniejszych zdjęć. Tak bardzo się starałem. Jestem tylko samoukiem. Niemniej wierzcie mi, że pracowałem nad tą pamiątką całym swoim sercem i włożyłem w te fotografie wszystkie swoje umiejętności. Żałuję, że nasza Kartka tak szybko mija. Chciałbym pobyć z Wami dłużej. Za każdym razem czuję niedosyt…

Już teraz żyję myślą o tym, że za rok znów się spotkamy. W nowym wspaniałym miejscu i znów zrobimy wspólnie cudowną rzecz. Nie, nie chodzi mi o kartkę. Znów pokażemy innym to, że bariery tkwią tylko w naszych głowach i że wszyscy jesteśmy tacy sami. Wszyscy jesteśmy ludźmi i winniśmy sobie szacunek, równe traktowanie, wzajemną życzliwość i szczerą chęć wzajemnej pomocy.

Grzegorz

…

..

.

Bardzo dziękuję Basi Malinowskiej, Tomkowi Fiedorowiczowi i Mateuszowi Phorylesowi za możliwość spotkania i fotografowania podczas Marz Kartkę 2014. Dziękuję także Pani Dyrektor Małgosi Dońskiej oraz  Monice Gawkowskiej za życzliwość i zaufanie.

Marz Kartkę to projekt społeczny realizowany wspólnie przez ludzi edukacji, biznesu, sektora pozarządowego, a przede wszystkim przez niepełnosprawne dzieci.

Fotografie wykonane zostały podczas spotkania z uczniami z Zespołu Szkół Nr 109 dla dzieci z niepełnosprawnością ruchową i złożoną.

Zapraszam na stronę projektu Marz Kartkę na portalu Facebook.